Ook dit jaar werkt What You See samen met studenten van de opleiding Theatre Design van de HKU. Acht derdejaars gingen met het thema (ont)worteling aan de slag. Tijdens het festival presenteren ze installaties en exposities. Op deze middag presenteren ze hun werk en nodigen ze bezoeker uit om perspectieven te ervaren én hierover in gesprek te gaan. De middag sluit af met een gezamenlijk borrelmoment. De werken zijn bovendien nog t/m zondag 19 november in Het Huis te zien!

Nieuwsgierig? Check hieronder de makers en hun werk!

First Impression | Hoi Ki Lee (25, zij/haar)
Eerste indrukken zijn vaak gebaseerd op beperkte en oppervlakkige observaties. Ze veranderen naarmate we de ander beter leren kennen. Met de installatie First Impression moedigt Hoi Ki Lee mensen aan zich bewuster te worden van hun eigen vooroordelen en ruimte te geven aan andermans expressie. Minimalisme en vergroting van ritme en patronen zijn kenmerkend voor haar werk.

Incognito Identiteit | Maike van Loon (20, zij/haar)
“Ik wil een steen zijn. Om niks te voelen, horen, denken, zien of vinden. Neutraal. Zonder oordeel en zonder beoordeeld te worden. Incognito.”

Incognito Identiteit is een zoektocht naar neutraliteit en vrijheid. De dagelijkse ervaringen van Maike hervormen haar blik op de wereld voortdurend. Haar werk reflecteert hierop.

No label | Charlie van Oudenallen (25, zij/hen)
“Tijd, ruimte en situatie maken mij tot een ander persoon. Met elke flinter informatie zie je mij anders. Maar ik wil niet vastzitten aan het beeld dat je van mij schept. Elke ademhaling, seconde, of moment wil ik vrij zijn om mezelf opnieuw te ontdekken en uit te vinden. Ik ben Alana, Laantje, Dave, Merlijn en Charlie. Dit is wie ik was en wie ik ben en wat ik nog ga zijn.”

No label is een documentair beeldend werk van Charlie van Oudenallen over diens zoektocht naar indentiteit via verschillende namen, labels en rollen.

+  | Odai Krede (30, hij/hem)
“Als ik jou vraag ‘wie ben ik’? Onthult jouw antwoord dan wie jij bent?”

Odai Krede verkent met zijn werk de dunne scheidslijn tussen stereotypering en identiteit, vrijheid en onderdrukking, toegankelijkheid en ontoelaatbaarheid. Zijn werk is een persoonlijke verklaring tegen stereotyperingen en categorieën. + is een identiteit, een ingang en een teken van vernieuwing. Vernieuwing is zélf een identiteit.

Ancient Aliens | Puck Lindeman (21, die/hun)
“Hier, waar de zon ons doet verbranden, heb ik me nooit echt thuis gevoeld. Dan verlang ik naar het water. Het water is oud en onbekend, en breekt onze grenzen. Ik hoop dat we ooit terug zullen evalueren om weer in het water te leven. Tot dan zal ik leren van hun Ancient Aliens.”

Puck Lindeman wil weg bewegen van het menszijn. In dit beeldende onderzoek richt hen de aandacht op het fysieke gezicht.

Waar pas ik? | Mark van der Heide (22, hij/hem)
“Waar pas ik, als ik 3 meter was? Waar zijn de deuren zo hoog dat ik er kan binnengaan, een bed zo groot dat ik er in kan slapen en een bord zo breed dat het mijn honger stilt? Wie kan mij omhelzen en in de ogen kijken? Wat als ik 3 meter was, waar pas ik dan?”

Mark van der Heide ontwerpt een beeld dat invoelbaar maakt dat ‘niet passen’ een werkelijkheid voor velen is. Op zoek naar een omgeving die wel past vluchten sommige mensen en laten zij alles achter om te kunnen wie ze zijn. Mark brengt deze strijd onder de aandacht, ook bij mensen die niet stilstaan bij de mogelijkheid van niet passen.

Waar pas ik? is ook te zien op zaterdagavond 18 november in de Stadsschouwburg Utrecht!